اثرات کیفیت زندگی کاری بر القا احساس شادمانی زنان شاغل در سازمان تامین اجتماعی استان آذربایجان شرقی

محیط کاری با کیفیت بالا به عنوان شرط و پیش زمینه اساسی توانمندسازی منابع انسانی مورد نیاز سیستم سازمانی شناخته شده است. درک کارمندان یک سازمان از کیفیت زندگی کاری خود به عنوان بزرگترین گروه کاری، به لحاظ اهمیت آن در عملکرد مورد توجه واقع شده است. از طرف دیگر شادکامی پرسنل و کارمندان عامل مهمی در موفقیت سازمان خواهد بود. چنانچه ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و شادی مشخص شود مدیران می توانند با بالا بردن کیفیت محیط کار زمینه بهره وری پرسنل را فراهم اورند. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه روابط بین کیفیت زندگی کاری و احساس شادی در بین کارکنان زن سازمان تامین اجتماعی استان آذربایجان شرقی می باشد. جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان زن اداره تامین اجتماعی استان آذربایجان شرقی به تعداد 131 نفر و از این تعداد 57 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. نوع پژوهش، توصیفی همبستگی و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های کیفیت زندگی کاری و احساس شادی آرچیل بودند. پژوهش حاضر نشان داد که بین ابعاد کیفیت زندگی کاری و احساس شادی و بهره وری رابطه معناداری وجود دارد و ابعاد کیفیت زندگی کاری پیش بینی کننده شادی و مولفه هاى آن است

Keywords:

کیفیت زندگی کاری , احساس شادی , بهره وری , تامین اجتماعی