تبیین تجربی حق الزحمه حسابرسی به عنوان معیار واقعی کیفیت حسابرسی

بسیاری از پژوهش های انجام شده قبلی، حق الزحمه حسابرسی را بازتابی از کیفیت حسابرسی می دانند. این در حالیاست که حق الزحمه حسابرسی زمانی می تواند به عنوان معیار واقعی کیفیت حسابرسی مطرح باشد که به طور تجربی ازطریق ارتباط بین نتایج موردانتظار (بهبود کیفیت حسابرسی بعد از افزایش حق الزحمه حسابرسی) با پدیده قابل سنجش(از قبیل کاهش مدیریت سود)، قابل آزمون باشد. از این رو، در پژوهش حاضر به تبیین تجربی حق الزحمه حسابرسی بهعنوان معیار (واقعی) کیفیت حسابرسی از طریق تغییر (کاهش) در مدیریت سود شرکتهای بورسی طی دوره زمانی1394-1388 پرداخته شد. برای انجام این پژوهش تعداد 88 شرکت طی دوره زمانی مذکور، بررسی و برای آزمون فرضیهپژوهش از تحلیل رگرسیونی تلفیقی/ترکیبی در نرم افزار EViews استفاده گردید. متغیر مستقل پژوهش حاضر، حق الزحمه حسابرسی است. متغیر وابسته عبارت است از مدیریت سود (قدرمطلق اقلام تعهدی اختیاری به پیروی از هوگویت و گاندیا(2015)) بر اساس مدل تعدیل شده جونز. همچنین، از متغیرهای کنترلی نرخ رشد، فرصت سرمایه گذاری، اندازه شرکت و اهرم مالی نیز استفاده گردید.یافته های پژوهش حاکی از تایید تجربی حق الزحمه حسابرسی به عنوان معیار (واقعی) کیفیت حسابرسی است؛ بهطوری که افزایش حقالزحمه حسابرسی با کاهش مدیریت سود در ارتباط است. دیگر نتایج حاکی از تاثیر مثبت اهرم مالیو نرخ رشد بر میزان مدیریت سود است.

تبیین تجربی حق الزحمه حسابرسی به عنوان معیار واقعی کیفیت حسابرسی Keywords:

حق الزحمه حسابرسی , کیفیت حسابرسی , مدیریت سود , قدرمطلق اقلام تعهدی اختیاری , روش داده های ترکیبی و شرکتهای بورسی