بررسی عوامل تقویت کننده پایداری تعاملات اجتماعی در فضاهای فرهنگی همچون فرهنگسراها abstract
امروزه
پایداری اجتماعی به عنوان یکی از مباحث مطرح در کلیه حوزه ها به ویژه در حوزه برنامه ریزی معماریو شهرسازی بوده است که باید در فرایند طراحی معماری مورد توجه قرار بگیرد در واقع پایداری اجتماعییکی از مولفه هایی است که معماران برای بالا بردن کیفیت زندگی انسان در برنامه ریزی های طراحی مطرحکرده اند. این موضوع می تواند از طریق سه مولفه اصلی تاثیرگذار بر این مقوله یعنی صرفه جویی در منابع،طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان در کنار یکدیگر به تعادل برسد از سوی دیگر،فرهنگسراها را می توان به عنوان یک مرکز فرهنگی با تعاملات اجتماعی دانست که به عنوان یک مجتمعفرهنگی دارای محیطی آزاد، صمیمی و فضایی باز است که بخشی از فعالیت های فراغتی را پوشش میدهد کهبه ضرورت طراحی معمارانه این فضاها برای پویایی اجتماعی اشاره دارد. در این مقاله
اصول پایداری اجتماعیدر طراحی
فرهنگسراها که امروزه یکی از مهمترین عرصه های فرهنگی می باشد مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق در مقاله حاضر، روش تحلیلی توصیفی است که بر مبنای تحلیل، توصیف و استخراج از منابعمختلف انجام شده است که باعث شناسایی معیارهای طراحی فضاهای فرهنگی با در نظرگیری پایداریاجتماعی و پویایی فضایی شده است و در پایان اصول شناخت پایداری تعاملات اجتماعی در
فرهنگسراها بیانشده است.