بررسی مقایسه ای تجری و جرایم ناتمام

این مقاله به بررسی و مقایسه تجری و مصادیق جزایی آن پرداخته و ضمن بیان مفاهیم مرتبط با این مباحث، رابطه این دو مقوله را مورد بررسی قرار میدهد، درباره حکم تجری سه نظریه وجود دارد، یکی قول به تحریم نظر آخوند خراسانی است که معتقد است نفس جرات بر مولی حرام و مستحق مجازات است دوم، قول به عدم تحریم نظر شیخ انصاری است که عقیده دارد فقط قبح فاعلی دارد سوم، قول به تفصیل، نظر صاحب فصول است. مهمترین مصادیق متجری در مقررات حقوقی، مرتکبان جرایم ناقص مانند شروع به جرم، جرم عقیم و جرم محال هستند. از آنجا که معیار جرم شناسی در واکنش علیه مجرمان، میزان خطرناکی آنان است که ناظر به آینده بوده و به میزان خسارت وارد شده در گذشته توجه چندانی ندارد لذا خطر چنین افرادی را بیش از مرتکبان جرایم تام میداند؛ زیرا اینگونه افراد در تحقق نیت مجرمانه خود موفق نبوده حال آنکه سوء سریرت وجرات خود بر ارتکاب جرم را به منصه ظهور رساندهاند. با توجه به اینکه قانونگذار ایران در قوانین فعلی، واکنش علیه انواع متجری را نپذیرفته، لذا این تحقیق با الهام از دیدگاه فقها و اصولیین و بررسی قوانین موضوعه ایران، در صدد است ضرورت واکنش مقتضی علیه متجریان دارای حالت خطرناک را اثبات نماید.

Keywords:

تجری , جرم عقیم , جرایم ناتمام , متجری , حقوق جزا