معماری دیروز با نگاه امروز

توسعه روزافزون صنعت ساختمان وحرکت به سوی دهکده جهانی باعث ایجاد معماری یکسان در مناطق مختلف با اقلیم های گوناگون گردیده است.برغم گذشته، معماری ما از فرهنگ، اقلیم و مصالح بوم آوردتبعیت نمی کند.نگرش یک بعدی و بعضا زیبایی محور درطراحی معماری و انتخاب مصالح باعث ایجاد پیامدهای نا مطلوب برفضاهای معماری وشهری گردیده است.امروزه معیار انتخاب مصالح بر اساس سازگاری با محیط زیست واقلیم نیست.باتوجه به بحران انرژی و کاهش شدید منابع سوختی نگاهی ویژه به همزیستی با طبیعت و استفاده از نیروهای طبیعی درجهت تامین انرژی موردنیاز ضروری است.در این مقاله با بررسی نیازهای معماری اقلیم گرم و مرطوب ایران(با رویکردی به معماری مسکونی بوشهر) سعی در ارایه راهکارها و ضوابط طراحی، درجهت دستیابی به مصالح بهینه و ضوابط معماری همساز با اقلیم این نواحی،می باشد.در این راستا با معرفی ابعادمختلف مصالح(صرفه جویی در مصرف انرژی ، قابلیت بازیافت ،دوام وپایداری ،انعطاف پذیری ، . . .) و ویژگی های معماری همساز با اقلیم ،تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم این عوامل بر کیفیت فضاهای معماری مورد بررسی قرار می گیرد.