تاثیر یک دوره برنامه تمرینی بر بهبود مهارت های دست کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب از برنامه حرکتی اسپارک بر بهبود مهارت های دست کاری کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شهرستان شیراز می باشد. بدین منظور، از بین کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان شیراز به صورت تصادفی خوشه ای و براساس پرسشنامه و آزمون عملی MABC، 30 نفر از دانش آموزان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند. آزمودنی ها پس از انجام پیش آزمون به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری همگن به عنوان گروهکنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 12 جلسه برنامه تمرینی منتخب که بخش هایی از برنامه حرکتی اسپارک برای کودکان است را انجام دادند درحالیکه آزمودنی های گروه کنترل به فعالیت های معمول خود در مدرسه میپرداختند. سپس، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. جهت سنجش میزان رشد مهارت های حرکتی این کودکان از آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم TGMD2 استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 2×2 استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه تمرینی اسپارک تاثیر معناداری بر بهبود مهارت های دست کاری کودکان گروه تجربی نسبت به گروه کنترل P<0.05 داشته است. این برنامه تمرینی با ایجاد فرصت مناسب برای تمرین می تواند تجربه حرکتی مناسبی برای کودکان باشد؛ لذا، پیشنهاد میشود در مدرسه برای رشد مهارت های حرکتی دست کاری کودکان مورد استفاده قرار گیرد

تاثیر یک دوره برنامه تمرینی بر بهبود مهارت های دست کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی Keywords:

برنامه حرکتی اسپارک , اختلال هماهنگی رشدی , مهارت دست کاری , آزمون مهارت حرکتی درشت اولریخ 2000