زید بن علی بن الحسین (ع) و مساله امامت

زیدبن علی (ع)، در انعکاس منابع شیعه امامیه، امامت را مقامی الهی و تعیینیمی داند نه امری مردمی و اختیاری. او به امامت بلافصل امیرالمومنین (ع) معتقد استو امامت دیگران را غاصبانه می داند و بر این باور است که مجموعه امامان، دوازدهنفرند که نه تن از آنان از نسل امام حسین (ع) است؛ ولی در اقوال و آثار او نامی از امامانچهارم به بعد مشاهده نشده است. در آثار مکتوبی که به او نسبت داده شده، بهتعداد امامان اشاره ای نشده است. و برای خود نیز ادعای امامت نکرده؛ مگر اینکهخود را حجت بر مردم معرفی کرده است. او اصل افتراض طاعت را برای بعضی ازا هل بیت (ع) می پذیرد؛ ولی در تعیین و تشخیص مصادیق امام مفترض الطاعه دچارتزلزل است.

Keywords:

زید بن علی (ع) امامت , اهل بیت , افتراض طاعت