الگوهای ارتباطی پزشک و بیمار: مطالعه موردی در بیمارستان شهید صدوقی یزد

زمینه و هدف: ارتباط مناسب پزشک و بیمار منجر به اعتماد بیماران و جلوگیری از مراجعات پی در پی آن ها به پزشکان متفاوت یا سرگردانی آن ها می شود. این مطالعه با هدف تعیین الگوی غالب ارتباط پزشک و بیمار در بیماران سرپایی مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان شهید صدوقی یزد انجام شد. روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه ای تحلیلی از نوع همبستگی است که بر روی 300 نفر از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی و فوق تخصصی شهید بقایی پور انجام پذیرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای استاندارد شامل 10 سوال عمومی و 19 سوال نگرش سنجی جمع آوری و به کمک نرم افزار SPSS16 و با استفاده از آزمون مجذور کای و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: الگوی راهنمایی_ همکاری (57/5 درصد) به عنوان الگوی غالب ارتباطی بین پزشک و بیمار شناخته شد. الگوهای مشارکت متقابل (37/8 درصد) و فعال- منفعل (4/7 درصد) در جایگاه های بعدی قرار گرفتند. نوع الگوی ارتباطی پزشک و بیمار با نوع تخصص، رابطه معنادار آماری داشت (P=0/002). نتیجه گیری: با توجه به اینکه موثرترین الگو در ارتباط پزشک و بیمار، الگوی ارتباطی مشارکت متقابل می باشد؛ بنابراین افزایش آگاهی بیماران و تشویق آن ها برای مشارکت بیشتر در روند درمان می تواند دستیاری به سلامت بهتر را تسهیل نماید.

الگوهای ارتباطی پزشک و بیمار: مطالعه موردی در بیمارستان شهید صدوقی یزد Keywords:

بیمارستان , پزشک , بیمار , رابطه پزشک- بیمار