مقایسه تاثیر تمرینات فانکشنال، اکسترافانکشنال و ترکیبی بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا

هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر تمرینات فانکشنال (هاپینگ)، اکسترافانکشنال (ثباتمرکزی) و ترکیبی (هاپینگ و ثبات مرکزی) بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بی ثباتیعملکردی مچ پا بود. آزمودنی ها به صورت هدفمند با پرسشنامه تشخیص بی ثباتی عملکردیمچ پا انتخاب و به شکل تصادفی در گروه های تمرین فانکشنال، اکسترافانکشنال، ترکیبی وکنترل جای گرفتند. آزمون تعادلی وای پیش و پس از شش هفته مداخله انجام شد. نتایجنشان داد که گروه های تمرین فانکشنال و ترکیبی نسبت به گروه های اکسترافانکشنال وکنترل به طور معناداری عملکرد بهتری در آزمون تعادل داشتند. بین گروه تمرین فانکشنال وترکیبی نیز تفاوت معناداری یافت نشد تا نشانگر برتری تمرینات ترکیبی بر تمریناتفانکشنال باشد. بر اساس نتایج، اثربخشی تمرینات اکسترافانکشنال برخلاف تمریناتفانکشنال بر تعادل پویای ورزشکاران مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا مشاهده نشد. توصیهمی شود که از تاکید بر تمرینات ثبات مرکزی مادامیکه اثربخشی آنها در پروتکل هایبازتوانی ثابت نشده است خودداری شود.

Keywords:

هاپینگ , ثبات مرکزی , ثبات وضعیتی , بی ثباتی مچ پا