مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی در مادران دارای کودکان عقب مانده ذهنی با مادران دارای کودکان عادی

پژوهش حاضر به بررسی مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبکهای دلبستگی در مادران دارای کودکان عقب مانده ذهنی با مادران دارای کودکان عادی پرداخته است. این پژوهش از نوع توصیفی علی مقایسه ای است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه مادران دانش آموزان دختر و پسر مشغول تحصیل در مدارس استثنایی و مادران دانش آموزان عادی شهر کرمانشاه بودند . نمونه آماری در این پژوهش تعداد 50 نفر از مادران دارای فرزند معلول و عقب مانده ذهنی و70 نفر از مادران دارای فرزندان عادی شهر کرمانشاه بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس دلبستگی بزرگسال و طرحواره های ناسازگار یونگ (1990) بود.یافته ها نشان داد، بین طرحواره های ناسازگار اولیه، در مادران دارای کودکان عقب مانده ذهنی با مادران دارای کودکان عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بین سبک دلبستگی ایمن وناایمن دوسوگرا در مادران دارای کودکان عقبمانده ذهنی با مادران دارای کودکان عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی، در مادران دارای کودکان عقب مانده ذهنی با مادران دارای کودکان عادی تفاوتی وجود ندارد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که خانواده های کودکان با نارسایی هوشی تحولی، استرس فزایندهای را تجربه میکنند که از آن جمله میتوان به عدم سلامت جسمی، کندی رشد، نیاز به امکانات ویژه اعم از مراقبت جسمی، درمانی و آموزشی، مشکلاتخانوادگی، شامل ناکامیها و آرزوها و رویاهای برباد رفته، تحمل سرزنش های دیگران، احساس خجالت و پنهان کردن کودک، محدودیت فعالیتهای خانواده، مسایل مالی و ... اشاره کرد که تمامی این عوامل، استرس بسیاری بر خانواده، به ویژه مادر، تحمیل میکند.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , سبک های دلبستگی , کودکان عقب مانده ذهنی