ارزیابی مدل سازمان روایتگر در صنعت برق جمهوری اسلامی ایران

در این مقاله، مدل سازمان روایتگر در صنعت برق ارزیابی شده است. پژوهش از نوع کاربردی بوده و 14 فرضیه برای این بررسی، مطالعه شده اند. مدیران و کارشناسان شرکت مادرتخصصی مدیریت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران(توانیر) به عنوان جامعه آماری انتخاب شد. تعداد جامعه موردنظر 183 نفر و نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان و استفاده از نمونه گیری تصادفی، 150 نفر است. در این پژوهش، ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بوده و با استفاده از عوامل تعیینشده در مدل سازمان روایتگر، طراحی و اعتبارسنجی شد. پرسشنامه به صورت طیف لیکرت پنجگانه بوده و به منظور محاسبه پایایی آن از روش آلفای کرونباخ (0/83) استفاده شد. با آزمون فرضیات مشخص شد که از بین 14 رابطه موجود، 13 رابطه ازلحاظ آماری معنادار و یک رابطه باقیمانده در سطح اطمینان 95 درصد معنادار نیست(فرضیه دوم؛ رابطه بین ساختار و فرهنگ با روابط سازمانی). به این ترتیب، مدل آزمون شده سازمان روایتگر (مدل عملیاتی) ارایه میشود. نتیجه پژوهش بر این مطلب تاکید می کند که برای پیاده سازی مدل سازمان روایتگر در صنعت برق باید در جهت تغییر ساختار و فرهنگ به نحوی اقدام شود که موجب تقویت رابطه آن ها با روابط سازمانی و ارزشها شود. در پژوهش از آزمون های تحلیل عاملی، تحلیل مسیر و معادلات ساختاری و رگرسیون استفاده شده و نرم افزارهای SPSS و لیزرل به کار گرفته شدند. در خاتمه پس از بحث و نتیجهگیری، پیشنهادهای برآمده از نتیجه پژوهش، ارایه شده است.

Keywords:

سازمان روایتگر , صنعت برق , ساختار , مدل سازمان