رابطه بین هوش معنوی با روحیه ی علمی دانشجویان پرستاری شهرستان ساوه

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین هوش معنوی با روحیه ی علمی دانشجویان پرستاری شهرستان ساوه صورت گرفت. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ اجرا توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل دانشجویان رشته پرستاری در شهرستان ساوه بود که تعداد آنان در حدود 900نفر تخمین زده شد که از میان آنان با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 269نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. در این پژوهش به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ و دسیکو (2009) و روحیه علمی ساعتچی و همکاران((1389 بهره گرفته شد. روایی محتوا پرسشنامه مورد تایید متخصصین قرار گرفت؛ همچنین به منظور سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار این ضریب برای هر یک از پرسشنامه ها به ترتیب 0/95 و 0/96 به دست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار SPSS21 در بخش استنباطی(آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین هوش معنوی و ابعاد آن (تفکر وجودی انتقادی، تولید معنای شخصی، آگاهی متعالی و بسط حالت هشیاری) با روحیه ی علمی دانشجویان پرستاری شهرستان ساوه رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

Keywords:

هوش معنوی , آگاهی متعالی , روحیه ی علمی , قابلیتهای علمی , تفکر وجودی انتقادی