مطالعه اثر نانوکپسولاسیون عصاره چای سبز بر زنده مانی لاکتوباسیلوس کازیی وبیفیدوباکتریوم لاکتیس در بستنی سیمبیوتیک

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 464

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-72-2_007

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

Abstract:

زمینه مطالعه: علیرغم فواید بسیار ترکیبات طبیعی از جمله عصاره چای سبز، استفاده از آنها در تولید مواد غذایی و دارویی کاربرد محدودی دارد. امروزه کپسولاسیون ترکیبات طبیعی در نانولیپوزومها به عنوان یک روش مناسب و کارامد جهت محافظت این مواد طی فرایند تولید و نگهداری، مورد استفاده قرار میگیرد. هدف: در این مطالعه، خصوصیات فیزیکوشیمیایی نانولیپوزومهای عصاره چای سبز و فعالیت پری بیوتیکی آن بر روی دو پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازیی و بیفیدوباکتریوم لاکتیسدر محیط کشت و بستنی بررسی شد. روش کار: ابتدا عصاره آبی چای سبز به روش فیلم نازک کپسوله شده و توسط امواج مافوق صوت به اندازه های نانو در آمدند. به منظور بررسی خواص پری بیوتیکی نانولیپوزومهای عصاره چای سبز، 1 ٪ از این عصاره در حضور دو پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازیی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس به محیط کشت و بستنی اضافه شدند. نتایج: میانگین قطر نانولیپوزومهای بدست آمده، حدود nm 9/1 ±7/44 با شاخص پراکندگی 401/0 ± 203/0، و میزان محصور سازی عصاره چای سبز نانولیپوزومی تحت شرایط بهینه 97٪ بود. علاوه بر این، افزودن 1٪ عصاره چای سبز نانولیپوزومی در محیط کشت، رشد لاکتوباسیلوس کازیی و بیفیدوباکتریوم لاکتیس را به طور معنیداری افزایش داد. در بین گروه های مورد مطالعه، کمترین کاهش در میانگین لگاریتم تعداد لاکتوباسیلوس کازیی در طول مدت زمان نگهداری در بستنیهای حاوی 1٪ عصاره چای سبز نانولیپوزومی معادل log 95/1 و بیشترین کاهش در بستنیهای گروه کنترل برابر با log 61/4 مشاهده شده است. همچنین کمترین اختلاف در میانگین لگاریتم تعداد بیفیدوباکتریوم لاکتیس در بستنیهای حاوی 1٪ عصاره چای سبز نانولیپوزومی معادل log 48/0 و بیشترین اختلاف در بستنیهای گروه کنترل برابر با log 4/4 بدست آمده است. نتیجه گیری نهایی: نانو کپسولاسیون عصاره چای سبز اثر معنیداری در رشد و زنده مانی پروبیوتیکها در محیط کشت و بستنی دارد و میتوان از این روش به منظور افزایش بقای پروبیوتیکها طی فرایند تولید و نگهداری مواد غذایی استفاده کرد.

Authors

نگین نوری

گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

بهشاد نوعدوست

گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

حسن گندمی نصرآبادی

گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

افشین آخوندزاده بستی

گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران