ارزیابی خشکسالی هیدرولوژی حوزه آبخیز سد زاینده رودتوسط روش حد آستانه
Publish place: The 4th International Conference on New Findings in Agricultural Science,Natural Resources and the Environment
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 528
This Paper With 9 Page And PDF and WORD Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NEWCONF04_372
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397
Abstract:
خشکسالی یک پدیده خزنده محیطی است. این پدیده موجب کمبود آب برای برخی فعالیت ها، گروه ها و محیط زیست می شود. بنابراین ارزیابی و تحلیل آن برای مدیریت و برنامه ریزی بهتر منابع آب حایز اهمیت می باشد. بخش بالادست حوزه ی سد زاینده رود طی سال های اخیر با خشکسالی های هیدرولوژیک با شدت بالا روبرو بوده است. کاهش حجم آب سد زاینده رود و حجم جریان، افت شدید سطح ایستابی، بایرشدن بخش زیادی از اراضی کشاورزی، محدود شدن فعالیت های صنعتی و به ویژه توریستی از مهم ترین پیامدهای این خشکسالی هاست. تحقیق حاضر سعی دارد با ارزیابی خشکسالی هیدرولوژیکی در حوزه آبخیز زاینده رود، گامی در جهت مدیریت علمی خشکسالی در این حوزه بردارد. در این تحقیق با استفاده از داده های دبی روزانه 3 ایستگاه هیدرومتری و روش حد آستانه (Q70، Q95) حجم کمبود و تداوم خشکسالی استخراج و مورد تجزیه قرار گرفتند. نتایج بررسی ها نشان داد بیشترین حجم کمبود و بیشترین تداوم خشکسالی در حد آستانه 70 و 95 درصد در ایستگاه ها از سال 2000 به بعد رخ داده است. بیشترین حجم کمبودها در ایستگاه سد زاینده رود در سال های 2000 و 2016-2008 مشاهده شده است. با توجه به بررسی های مجموع حجم کمبود و حداکثر تداوم خشکسالی می توان بدین نتیجه رسید که آستانه 95 نسبت به آستانه 70 در تشخیص خشکسالی ها بهتر عمل می کند.
Keywords:
Authors
مینا رضایی
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و کنترل مناطق بیابانی، دانشگاه یزد.
محمدحسین مبین
استادیار دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد
نرگس منتظری
دکتری آمار استنباطی، دانشگاه یزد
محمدامین اسدی
استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه یزد