بررسی اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب های داخلی کشور

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 567

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AREEO01_056

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397

Abstract:

ذخایر دریاها در مقایسه با افزایش رو به رشد و جمعیت و تقاضای روزافزون احتیاجات غذایی، بسیار محدود بوده و سیر نزولی خود را طی می کند. بنابراین حفظ منابع آب های داخلی که از دیر باز به عنوان مکمل ذخایر دریا و یکی از منابع اصلی تامین نیازهای غذایی و محل اشتغال جوامع بشری مطرح بوده است امری ضروری بوده و هرگونه فعالیت شیلاتی و بهره برداری مسیولانه از آب های داخلی نیاز به مدیریت قوی و قانونمند و فراگیر است. متاسفانه طی چند سال اخیر به طور محسوس و بیشتر موارد به طور نامحسوس شاهد تغییراتی در سیستم منابع طبیعی و ذخایر آبزیان و زیستگاه های آب های داخلی در کشور بوده ایم. که به عنوان مثال افزایش دما در رودخانه ها در بسیاری از منابع آبی کشور منجر به کاهش غلظت اکسیژن و نابودی گونه های آبزیان شده است. از مهم ترین تغییرات در آب های داخلی در سال های اخیر می توان به موارد زیر اشاره نمود: -خشک سالی و تخریب و کاهش چشمگیر وسعت زیستگاه های آب های داخلی و حتی خشک شدن چشمه ها و قنات ها، آب های داخلی و حتی خشک شدن چشمه ها و قنات ها، آب بندان ها و حتی دریاچه ها، آبگیرها و تالاب ها –کاهش دبی رودخانه و جریان آب های جاری – تخریب و تغییرات ساختاری در زیستگاه ها و اکوسیستم های حساس و آسیب پذیر- کاهش تنوع گونه ای و در بعضی موارد کاهش جمعیت ها و ذخایر آبزیان در آب های داخلی- تغییر در زنجیره غذایی و الگوی زیستی و رفتاری آبزیان (مهاجرت، تولید مثل، تغذیه و غیره)، در آب های داخلی- در خطر قرار گرفتن گونه های بومی، کمیاب، حساس و آسیب پذیر- شکوفایی پلانکتونی، حضور گونه های مهاجم و فرصت طلب در منابع آب های داخلی، لازم به توضیح است که در سال های اخیر شاهد کاهش آب و یا خشک شدن منابع مهم آب های داخلی کشور اعم از دریاچه ارومیه، دریاچه هامون، تالاب شادگان، تالاب هورالعظیم، دریاچه کافتر، دریاچه پریشان و دریاچه مهارلو بوده ایم. بررسی ها نشان می دهد که دمای جهانی بهد از قرن بیستم افزایش داشته است و با توجه به وسعت کشور و تنوع اقلیمی، تنوع زیستی در منابع آبی آب های شیرین که بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی و ذخایر ژنتیکی و منحصر به فرد را داراست در معرض خطر انقراض و نابودی کامل قرار می گیرند که در این میان سازگاری موجودات با شرایط موجود و کاهش اثرات توسط انسان ها مهم ترین راهکار مقابله با تغییر اقلیم پیشنهاد می گردد.

Keywords:

Authors

مسطوره دوستدار

موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران

محمود رامین

موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران