هابرماس افکار عمومی را حد واسط میان دولت و حوزه خصوصی می داند که این حوزه عمومی در برگیرنده انجمن ها، اصناف، احزاب و اتحادیه ها و مهمتر از همه نشریه ها و روزنامه ها و به نوعی رسانه های همگانی است که به عنوان سخنگوی افراد و گروه های جامعه در برابر دولت عمل می کند. در این حوزه آزادی عقیده و بیان و مباحثه بر اساس منطق مکالمه و خرد ارتباطی شکل بندی و مطرح می شود. کارکردهایی که از طرف ساکنین حوزه عمومی صورت می گیرد مبتنی بر بحث، مکالمه و گفتگوی عقلانی ارتباطی آزاد می باشد، هابرماس حوزه عمومی را به عنوان حوزه پیدایش اخلاق عقلی توصیف کرده است. اصل اساسی حوزه عمومی آن است که افراد بدون این که تابع اجبار باشند آزادانه به طرح دیدگاههای خود می پردازند و افکار و عقاید خصوصی و درونی خود را علنی می کنند. وقتی موضوع این بحث ها سیاست ها و عملکردهای دولت با قوانین و قواعد کلی ناظر بر جامعه باشد حوزه عمومی سیاسی شکل می گیرد. تحقیق حاضر با هدف شناخت جایگاه افکار عمومی در اندیشه هابرماس به روش تحلیلی کتابخانه ای به انجام رسید.