نقش طبیعت در یادگیری در فضای آموزشی

محوطه مجموعه های آموزشی یکی از مهم ترین فضاهای مدارس می باشند که نقش زیادی در تعامل و یادگیری دانش آموزان دارند. دانش آموزان می توانند علاوه بر لذت بردن از بودن در فضاهای طبیعی می توانند با بودن در این گونه فضاها از طبیعت نیز تجربه کسب کنند. همچنین یادگیری هرچه بیشتر از طبیعت و محیط پیرامون و تخلیه ی هیجانات در این گونه فضاها از دیگر عوامل مهم است که با ارتقای خلاقیت و رشد توان و انرژی های دانش آموزان از طریق فعالیت در فضای باز ارتباط مستقیم و تنگاتنگی دارد. روانشناسی محیطی به مطالعه ی تجربه فردی و جمعی مردم از مکان ها نیز که از نوع رفتارهای بنیادین انسان می باشد، علاقمند است و به عنوان یک علم بر اهمیت روابط میان مردم و طبیعت تاکید دارد. روانشناسی محیطی را می توان روانشناسی انسان و محیط پیرامونش دانست. تعامل اجتماعی در جوامع انسانی موجب افزایش اعتماد به نفس، ارتقا سطح فرهنگ، آرامش روانی، یادگیری، شادی و شادابی می شود. رابطه ی کودک با طبیعت رابطه ای ناگسستنی است. در واقع بیشتر نیازهای کودک در رابطه با طبیعت پاسخ داده می شود که نمی توان این مساله را نادیده گرفت. یکی از مهم ترین موضوعات در راستای پیشرفت جوامع، توجه به آموزش و فضاهای آموزشی می باشد. در دنیای معاصر با توجه به پیشرفت های زیاد زندگی و تکنولوژی در زمینه ها ی مختلف، نشاط و شادی به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای جوامع امروز است که در ارتباط با طبیعت می تواند بخشی از آن پاسخ داده شود و موجب ایجاد آرامش و عدم استرس در افراد شود و در یادگیری بهتر به افراد کمک کند.

نقش طبیعت در یادگیری در فضای آموزشی Keywords:

ادراک محیط , طبیعت , آسایش روانی , شادی