تاثیر برنامه ریزی ناقص و توسعه ناموزون شهر بر سلامت روان شهروندان

یکی از مهمترین معضلاتی که شهروندان شهرهای کشورهای جهان سوم با آن روبه رو هستند انزوا، افسردگی ،فشار روانی ، گسست اجتماعی در محلات شهری است.که ناشی از برنامه ریزی ناقص و توسعه ناموزون شهرهاست. یک شهر زمانی میتواند ضامن سلامت روانی شهروندان باشد که جدای از ساخت و سازها به سازگاری و هماهنگی آنها با یکدیگر و در جهت مسیر توسعه پایدارشهر قدم بردارد. توسعه بی-رویه و بیمارگونه شهرها، افزایش وسایل نقلیه و عدم توجه به محیط زیست اثرات زیان باری را بر ساختار محیط کالبدی شخر و در نتیجه سلامت روان شهروندان وارد کرده است. در کلان شهرهای کشور های جهان سوم مسافران روزانه و مردم حاشیه نشین قربانیان اصلی فضای نامتعادل و ناسازگار شهری هستند. که نتیجه آن کاهش کارایی شهروندان، کاهش غرور مدنی، خستگی، آشفتگی و کاهش تصویر ذهنی از جامعه خویش است. بر این اساس اهداف این تحقیق ارایه تعریفی از برنامه ریزی و توسعه شهری و چگونگی تاثیر این دو بر سلامت روان شهروندان است.در پایان راهکارهایی جهت حل و بهبود بحران شهرها ارایه شده است.