تاثیر اقلیم بر شکل گیری کالبد بنا و دستیابی به معماری بهینه از نظر مصرف انرژی. نمونه موردی: شهر لاهیجان

یکی از راهبردهای مهم در معماری و شهرسازی پایدار، اقلیم و اصول طراحی اقلیمی است. این مسیله بویژه در شهرهایی با شرایط آب و هوایی خاص اهمیت بیشتری پیدا می کند. یکی از این شهرها، گیلان است که ویژگی اقلیمی این منطقه، رطوبت نسبی بالا، اعتدال دما و بارندگی زیاد است.گذشتگان ما در نبود امکانات مدرن و استفاده از انرژی فسیلی، برای تطابق با شرایط سخت اقلیمی، در نحوه طراحی، انتخاب مصالح و نوع ساخت خود به گونه ای عمل می کردند که با استفاده از انرژی های طبیعی، آسایش حرارتی بنا و ساکنین آن فراهم شود. از این رو نیازهای متفاوت این پهنه ها منجر به شکل گیری معماری خاص در هر پهنه می شود. استان گیلان دارای سه پهنه معماری است که شهر لاهیجان به عنوان نمونه مطالعه شده در این پژوهش، در پهنه جلگه ای/ کوهستانی واقع شده است. مقاله حاضر براساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی و با هدف ارایه تصویری کلی از معماری گیلان و بویژه پهنه جلگه ای/ کوهستانی صورت گرفته است. برای این منظور به شرح اصول و الگوی معماری بناهای مسکونی این پهنه معماری پرداخته می شود. معماری ای که در اثر شرایط اقلیمی خاص منطقه شکل گرفته و بیانگر نوعی از طراحی اقلیمی است و در نهایت راهکارهای طراحی اقلیمی برای اقلیم موردنظر در یک جدول در قسمت نتیجه گیری ارایه شده است.

Keywords:

معماری همساز با اقلیم , اصول معماری بومی , اقلیم گیلان , پهنه جلگه ای- کوهستانی