بررسی رابطه هوش معنوی (شکیبایی و بخشش) و نرخ جرم در شهر اهواز در سال های 1390- 1394

بر پایه نتایج به دست آمده از تحقیقات در زمینه بهداشت روانی و مذهب می توان گفت که مذهب و معنویت دارای اهمیت ویژه ای است که سبب کاهش گرایش به جرم می گردد، لذا می توان استنباط نمود که یکی از روش های پیشگیری و درمان بیماری های روانی و بزهکاری در سطح جامعه ارزش های مذهبی و معنوی در بین اقشار مختلف جامعه می باشد. در ارتباط با مذهبی بودن و بزهکاری بررسی ها نشان می دهند که رفتار بزهکارانه در افراد مذهبی کمتر از افراد غیر مذهبی است. این تحقیق که یک تحقیق توصیفی و تحلیلی است، به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه نوجوانان و جوانان 18-30 ساله شهر اهواز که گرایش به انجام جرم در شهر اهواز را داشتند می باشد. با توجه به محدودیت تحقیق تعداد 200 نفر از آنان را مورد مطالعه قرار دادیم. ابزار اندازه گیری در این مطالعه پرسش نامه ی گرایش به انحرافات اجتماعی(بزهکاری) و آزمون هوش معنوی (شکیبایی و بخشش) می باشد. یافته ها نشان می دهد بین هوش معنوی با گرایش به بزهکاری رابطه وجود دارد. هم چنین در بررسی فرضیه ها به این موضوع پی بردیم که هیچ تفاوت معناداری میان دختران وپسران در هوش معنوی و گرایش به بزهکاری وجود ندارد. هرچه شکیبایی(مولفه هوش معنوی) بالاتر باشد،گرایش به بزهکاری بیشترمی شود. هرچه بخشش (مولفه هوش معنوی)بالاتر باشد، گرایش به بزهکاری کمتر می گردد. بدین معنی که با بالارفتن هرکدام از مولفه ها، گرایش به بزهکاری پایین می آید و بالعکس، به جز مولفه ی شکیبایی که با بالارفتن آن، گرایش به بزهکاری نیز افزایش می یابد.

Keywords:

هوش معنوی , گرایش به جرم , شکیبایی , بخشش , شهر اهواز