امروزه تغییرات سریع عوامل موثر بر عملکرد سازمانها سبب شده است که با خود بیاندیشیم آیا به راستی مدیران قابلیت پیش بینی آینده سازمان را دارند تا بر اساس آن بتوانند اهدافی واقع گرایانه را طرحریزی نمایند حقیقت این است در محیط پویای امروزی ما قابلیت بالایی برای پیش بینی دقیق همه موضوعات ندارم و تعداد عوامل موثر و میزان تغییرات غیر خطی آنها محیط سازمانها را بسیار پیچیده تر از گذشته ساخته است.
نظریه آشوب یکی از نظریه هایی است که سعی دارد چنین شرایطی را توصیف نماید.در چنین شرایطی نظام های تصمیم گیری معمول پاسخگو نیست. از طرفی با توجه به تغییر مستمر و پویایی چنین محیطی شاید بهره مندی از سیستم های مکانیزه نیز اثر بخشی لازم را نداشتیه باشد. بنابراین سازمانها در شرایط آشوب بیش از هر چیز نیازمند سرمایه های انسانی هوشمند، خلاق و ایده پرداز هستند. اما آنچه کمتر به آن پرداخته شده چگونگی مدیریت سرمایه های انسانی در چنین شرایطی است که در این پژوهش سعی شده است تا نکات کلیدی مدیریت سرمایه های انسانی در شرایط آشوب شناسایی شود