سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

درمان نارسایی قلبی از طریق هماهنگ سازی انقباضات بطن ها توسط پیس میکر دو بطنی: یک مطالعه مروری

Publish Year: 1391
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 496

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_ICNS-1-4_007

Index date: 16 December 2018

درمان نارسایی قلبی از طریق هماهنگ سازی انقباضات بطن ها توسط پیس میکر دو بطنی: یک مطالعه مروری abstract

خلاصه هدف. هدف از این مطالعه معرفی راهکاری موثر به نام هماهنگ سازی انقباض بطن ها توسط پیس میکر دو بطنی در درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می باشد.زمینه. در حال حاضر، بیش از 22 میلیون نفر در دنیا از نارسایی قلبی رنج می برند. در این بیماری، خون رسانی قلب و اندام ها به علت عدم کفایت بطن ها مختل شده است، به طوری که بعد ازمدتی، کیفیت زندگی بیماران در تمام جنبه ها، به ویژه تحرک کاهش می یابد. در سالهای اخیر، دارو درمانی، تغییر شیوه زندگی و جراحی های قلبی از درمان های رایج این بیماری محسوب شده اند، با این وجود، بروز آریتمی های قلبی در بیش از 40 درصد بیماران، ادامه زندگی را با مشکل مواجه ساخته است. امروزه کاربرد پیس میکر جهت هماهنگ سازی انقباض بطنی و بهبود علایم در درمان نارسایی قلبی ابتکاری نو در علم پزشکی محسوب می شود.یافته ها. نتایج پژوهش های انجام شده بیانگر این مطلب می باشند که بعد از کاشت پیس میکر، بهبود قدرت انقباضی قلب، افزایش کسر تخلیه بطن چپ، افزیش حجم ضربه ای، کاهش بروز آریتمی های بطنی از جمله انقباض های زودرس بطنی و تاکیکاردی بطنی و بهبود کیفیت زندگی از جمله بهبود عملکرد در فعالیت های ورزشی و حرکتی بیماران حاصل گردیده است.نتیجه گیری. هماهنگ سازی انقباض بطن ها توسط پیس میکر دو بطنی به همراه روش های دارویی و طبی دیگر یک روش درمانی موثر در نارسایی قلبی محسوب می شود.

درمان نارسایی قلبی از طریق هماهنگ سازی انقباضات بطن ها توسط پیس میکر دو بطنی: یک مطالعه مروری Keywords:

نارسایی قلبی , هماهنگ سازی انقباض بطن ها , پیس میکر دو بطنی

درمان نارسایی قلبی از طریق هماهنگ سازی انقباضات بطن ها توسط پیس میکر دو بطنی: یک مطالعه مروری authors

جمال الدین بگجانی

دانشجوی دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران