بررسی تحلیلی امنیت در راستای ارتقاء پیاده مداری در محلات مسکونی(نمونه موردی محلات قدیم و جدید مشهد)

فضاهای شهری پیاده مدار، مکانهایی برای حضور شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعیشان هستند که پرداختن به کیفیت آنها سرزندگیشان را به حداکثر می رساند. از شاخصترین این کیفیت ها، امنیت و ایمنی می باشد. مکان های ناامن حضور مردم را در شهر به عنوان شهروندان جامعه مدنی، کمرنگ می سازند.پیاده مداری به معنای میزان قابلیت پیاده روی یک مکان میباشد. محله پیاده مدار با شبکه به هم پیوسته ای از خیابانها، مسیرهای دسترسی مناسب به انواع مقاصد و امکان حضور گروه های مختلف سنی و جنسی را فراهم میآورد. تحقیق حاضر با هدف وا کاوی مولفه ها و معیارهای امنیت و حس ایمنی و تاثیر بر پیاده مداری و سنجش آن در محدوده های مورد بررسی که محله بنفشه از بلوار امام سجاد(ع) بعنوان محله جدید و محله سناباد بعنوان محله قدیم در دو بخش جامه عمل پوشیده است. در بخش اول که به بررسی پیشینه تحقیقاتی، مبانی نظری وترکیبی از استدلال قیاسی به کار گرفته شده و مدل مفهومی و عملیاتی تحقیق تدوین گردیده است. استراتژی غالب در این مرحله توصیفی بوده است. در مرحله بعد پس از آزمون اولیه مدل و بومی سازی، سنجش وضعیت در محدوده براساس مدل عملیاتی صورت گرفته است که بیشتر از طریق مشاهده و بررسی میدانی انجام گردیده است. نتایج نهایی در قالب اهداف، راهبردها و سیاستهای اجرایی ارایه گردیده و لذا تحقیق حاضر کاربردی میباشد. نتایج بررسی میدانی، نشان داد علیرغم اهمیت کلیه مولفه های مدل، شرایط و اقتضایات محله های مورد بررسی مولفه ایمنی و امنیت در قیاس با سایر مولفه ها، پررنگ تر می نمایاند و لذا باید راهبردها و سیاستهای اجرایی ذیربط با این مولفه ها مورد توجه جدی قرار بگیرد.

Keywords:

پیاده مداری , محلات مسکونی , امنیت وایمنی