بررسی تاثیر درصد استفاده ازساسوبیت در مقاومت کششی مخلوط های آسفالت گرم (WMA)

هدف از تکنولوژی جدید آسفالت گرم کاهش دمای لازم برای اختلاط مخلوطهای آسفالتی با بکارگیری افزودنی و اصلاح کننده مناسب و در نتیجه کاهش کند روانی قیر، بدون کاهش خواص مورد انتظارمی باشد. در مخلوط های آسفالتی گرم کاهش دمای اختلاط و تراکم نسبت به آسفالت داغ در حدود 20 تا 55˚c است. در این پژوهش از ساسوبیت به عنوان ماده افزودنی در مخلوط آسفالتی گرم استفاده گردید. پس از بررسی خصوصیات مصالح سنگدانه ای، شش سری مخلوط آزمایشگاهی که0 ، 1/5و 3 درصدقیر آن با ماده افزودنی ساسوبیت جایگزین شده بود، در دو دانه بندی مختلف ساخته شد. وبا استفاده از روش طرح اختلاط مارشال، درصد قیر بهینه و سایر پارامترهای مارشال بدست آمد.و سپس در درصد قیر بهینه مارشال نمونه های آزمایش کشش غیرمستقیم با دستگاه متراکم کننده چرخشی روسازی ممتاز ساخته شد وبا دستگاه UTM مقاومت کششی نمونه ها در دمای 20 درجه سانتیگراد محاسبه گردید. نتایچ این پژوهش نشان داد که مقاومت کششی و استقامت مارشال و درصد قیر بهینه مخلوطهای آسفالتی گرم با درصدهای مختلف ساسوبیت در دانه بندیهای مختلف با یکدیگر متفاوت می باشدو با افزایش درصد ساسوبیت، مقاومت کششی مخلوط افزایش پیدا می نماید.

Keywords:

مخلوط آسفالتی گرم , ساسوبیت , درصد قیر بهینه , کشش غیر مستقیم