ارزیابی عوامل موثر بر حرکت برای سالمندان در بناهای عمومی

مقدمه: افت قابلیت های عصبی اسکلتی عضلانی و به دنبال آن اختلال حرکت در سالمندی امری بسیار شایع است. همراه شدن اختلالات اخیر با طراحی نامناسب در بناهای عمومی می تواند بر تبعات منفی اختلالات حرکتی بیافزاید. نظر به نقش تاثیرگذار طراحی بنا در کاهش یا افزایش قابلیت تحرک و پیامدهایی مانند سقوط یا استقلال در حرکت، تحقیق حاضر با هدف ارزیابی طراحی بناهای عمومی یا دولتی از حیث برخی ملاحظات ارگونومیک موثر بر حرکت به اجرا در آمد.مواد و روش: این مطالعه بصورت مقطعی و میدانی طی تابستان سال 1397 در تعدادی از بناهای مربوط به سازمانها و نهادهای دولتی یا عمومی شهرستان بابل به اجرا در آمد. جمع آوری داده با استفاده از چک لیست محقق ساخته و متناسب با اهداف پژوهش انجام پذیرفت. نمونه ها بصورت در دسترس مورد بررسی قرار گرفته و جهت پردازش داده ها از شاخص های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.یافته ها: پردازش داده های بیش از 40 متغیر در 42 بنای عمومی شهرستان بابل نشان داد که در 16% از موارد، کلیه شرایط در بناها محقق بود. در خصوص 81% از متغیرها، شاهد انطباقی بین 3 تا 97 درصد بوده ایم اما از جمله متغیرهایی که در این ارزیابی دارای شرایط نامناسب تری بودند شامل ورودی غیر هم سطح با پیاده رو، عمق کم و نامناسب پله ها، عدم وجود میله دستگیر حداقل در یک سوی رمپ بود. در یک مورد (برخورداری آسانسور از حداقل ابعاد لازم برای افرادی با محدودیت های حرکتی و ویلچر)، هیچگونه انطباقی ثبت نشد.بحث و نتیجه گیری: با وجود تحقق برخی توصیه های ارگونومیک در بناهای عمومی یا دولتی، بناها با کاستی هایی روبرو بوده اند. از اینرو با توجه به مقررات جاری کشور و توصیه های سازمان بهداشت جهانی در خصوص شهرهای دوستدار سالمند میباست اصلاحات لازم متناسب با نیازهای سالمندان در بناهای عمومی صورت پذیرد. بدیهی است انجام کارهای پژوهشی در این راستاو انتشار یافته ها از طریق همایش ها یا مقالات علمی در ارتقاء فرهنگ عمومی و بهبود وضعیت موجود بسیار موثر خواهد بود.

ارزیابی عوامل موثر بر حرکت برای سالمندان در بناهای عمومی Keywords:

سالمندی , اختلال حرکت , ارگونومی , بناهای عمومی , بناهای دولتی , شهر دوستدار سالمند