روشهای سنتی مقابله با خشکسالی و قحطی در منطقه قاینات

خشکسالی و قحطی یک پدیده آسیایی است که هرچند امروزه مناطقی از آفریقا نیز از اثرات سوء آن رنج می برد. کشور ایران با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن در بخشی از آسیا همواره در طول تاریخ با این پدیده دست به گریبان بوده و از اثر سوء آن زیانها دیده است د رمناطق کویری و حاشیه کویری داخل کشور که میزان بارندگی کمتری دارند به همان نسبت خشکسالی و قحطی چهره زشت تری به خود می گیرد و اثرات زیان بارتری دارد. منطقه قائنات که در جنوب شرقی کشور واقع شده از سه طرف به کویر متصل است و میزان متوسط بارندگی در آن کمتر از 150 میلی متر در سال است جز ء مناطق خشک محسوب شده و پیوسته در طول تاریخ ا زپدیده شوم خشکسالی و قحطی رنج برده و زیانها دیده است بسیار جالب است که از قول کارشناسان غربی روستائیان منطقه اظهار می دارند که خشکسالی در اینجا بصورت سیکل ده یا دوازده ساله تکرار می شود. از این رو مردم بااین پدیده آشنایی دارند و به تجربه آموخته اند که باید با آنها چگونه بر خورد کنند بعبارت دیگر خشکسالی جزء طبیعت منطقه است که بر ابعاد مختلف زندگی مردم این سامان نیز اثر گذاشته و جزء طبیعت مردم شده است و مردم با آن سازگار شده اند و بخوبی توانسته اند با استفاده از تمام امکانات محلی و عوامل ضعیف تولید راهها و روشهای تحسین برانگیز و غالبا اعجاب آوری را ابداع نمایند که آنها را قادر ساخته تا با پدیده خشکسالی و قحطی بخوبی مواجه شده و با آن مقابله کنند و دراین رهگذر با سازگاری خود با طبیعت در منطقه بمانند و حیات را دوام بخشند.