مقایسه برخی پوزولان های طبیعی کشور و اثر آن بر خصوصیات مکانیکی و دوام بتن خودتراکم

در این مقاله، ابتدا چهار نوع پوزولان طبیعی کشور به نام های پوزولان قروه، پوزولان آذربایجان، پوزولان توف سبز آبیک و پوزولان شکرنابمورد آزمایش قرار گرفته و با بررسی و مقایسه نتایج این آزمایش ها که شامل آنالیز شیمیایی به روش تر و تعیین فعالیت پوزولانی پوزولان ها به دو روش ترموگراویمتری و روش آهک هیدراته بود، توف سبز آبیک به عنوان پوزولان برتر انتخاب شد.. در گام بعد، درصدهای متفاوتی از آن بر حسب وزن سیمان (10، 20، 30 و 40 درصد) به بتن خودتراکم افزوده شده و آزمایشهای مقاومت فشاری، دوام در برابر درجه حرارت بالا، نفوذپذیری یون کلر و نفوذپذیری آب روی آن صورت گرفته شده است. نتایج آزمایشهای صورت گرفته بر روی بتن خودتراکم در سنین بالا نشان میدهد که افزودن پوزولان آبیک به بتن، باعث تولید بتنی شبیه به بتن شاهد (بدون پوزولان) از لحاظ خصوصیات مکانیکی و دوام می شود. بنابراین میتوان چنین نتیجه گیری کرد که با جایگزینی پوزولان به جای سیمان در بتن خودتراکم، با حفظ خواص مکانیکی و دوام، از مصرف درصدی از سیمان میتوان صرفه جویی نمود.

Keywords:

بتن خودتراکم , پوزولان طبیعی , خصوصیات مکانیکی , دوام