بررسی امکان جایگزینی میکروسیلیس با پودر سنگ های محلی در مخلوط بتن های خود تراکم

در سالهای اخیر بتن های توانمندی ارایه شده اند که کارآیی و مقاومت آنها فراتر از بتن های معمولی می باشند. برایدستیابی به روانی قابل قبول در بتن های خودتراکم، بایستی بزرگترین اندازه اسمی سنگدانه آن کاهش یابد. همچنیندر مقایسه با بتن معمولی، بتن خودتراکم دارای مقادیر درشت دانه کمتری است که این امر می تواند کاهش در مقاومت فشاری بتن را به همراه داشته باشد. راه حل پیشنهادی، افزایش عیار سیمان است که این امر دارای صرفه اقتصادی نمی باشد. همچنین روند تولید سیمان آلودگی های زیست محیطی بسیاری تولید می کند. از این رو امروزه جایگزینی بخشی از سیمان پرتلند معمولی با مواد پودری جایگزین سیمان به دلیل مزایای اقتصادی، زیست محیطی و فنی بیشاز پیش مورد توجه قرار گرفته است. مواد پودری مورد استفاده در این پژوهش آزمایشگاهی، میکروسیلیس و سه نوع مختلف پودر سنگ می باشند که به وفور در منطقه آذربایجان یافت میشوند. پودر سنگ چینی، شیشه، گرانیتی به میزان ۱۰۰، ۱۵۰، ۲۰۰ و ۲۵۰ کیلوگرم در هر متر مکعب به مخلوط بتن خود تراکم اضافه گردید. بر روی نمونه های ساخته شده آزمایش های مقاومت فشاری، کششی، اسلامپ کوچک و حلقه J انجام گرفت و نتایج این آزمایش ها در این مقاله آورده شده است. با مقایسه میزان مقاومت فشاری و کششی برای هر نمونه از بتن میتوان به عملکرد بهتر میکروسیلیس نسبت به سایر پرکننده ها پی برد.

Keywords:

بتن خود تراکم , میکروسیلیس , پودر سنگ , خواص مکانیکی بتن