ارزیابی پتانسیل سایندگی سنگ های گرانیتویدی غرب زاهدان با استفاده از دستگاه سایش سرشار (Cerchar)

زمینه عملیات حفاری اندرکنش میان زمین و ماشین است، حفر تونل و بطور کلی فضاهای زیرزمینی، بیش از همه نیاز به شناسایی زمین دارد .دستگاه های T.B.M یکی از مهمترین ماشین آلات حفر تونل می باشند . کارآیی چنین تجهیزاتی نیازمند شناخت کامل شرایط زمین شناسی و ژیوتکنیکی زمین پیش روست . یکی از پارامترهای مهم در تخمین عمر مته ها و ارزیابی کارآیی عملیات حفاری مکانیزه، ویژگی های سایشی زمین است . تنوع زیاد آزمایش های سایندگی سنگ ها، به خوبی نشانگر عدم وجود یک روش کلی و مورد قبول متخصصین مکانیک سنگ و حفاری، به منظور برآورد ویژگی های سایشی آنهاست دلیل اصلی این امر را میتوان ناشی از ماهیت رفتاری، سایش دانست .آزمایش سرشار (Cerchar) در کنار سادگی ، دارای کارآیی نسبی بالاتری در ارزیابی ظرفیت سایشی سنگ ها است. منطقه مورد مطالعه در این تحقیق گرانیت غرب زاهدان در استان سیستان و بلوچستان می باشد که با توجه به آنالیز شیمیایی و کانی شناسی انجام شده نشان دهنده سنگ های گرانودیوریت بوده و میزان درصد کواتز در آین واحدهایی گرانیتی بیش از 30 درصد است و بنابراین در این تحقیق به بررسی خصوصیات کانی شناسی ( درصد کانی های کوارتز، آلکالی فلدسپات، پلاژیوکلاز، ...) و خصوصیات مکانیکی ( مقاومت فشاری تک محوره، بارنقطه ای، مقاومت کششی، لس انجلس و دوام ) پرداخته شده و ارتباط این پارامترها را نسبت به شاخص سایندگی سرشار مقایسه نموده است که با توجه به نتایج بدست آمده نشان دهنده رابطه و ارتباط مستقیم بین پارامترهای کانی شناسی نسبت به دیگر پارامترها و بخصوص شاخص سایندگی بیان نمود. بنابراین با توجه به تنوع وسیع کانی شناسی و بافتی در سنگ های آذرین ، دسته بندی محدودتر این سنگ ها برای کشف روابط بافتی مهندسی ضروری است.

Keywords:

گرانیتویید , زاهدان , پتانسیل سایندگی , پارامترهای کانی شناسی , پارامترهای مکانیکی