طراحی مدل ارزیابی عملکرد کارایی واحدهای سازمانی با استفاده از رویکرد ترکیبی DEA-BSC

رشد فزاینده تکنولوژی موج فزاینده اطلاع رسانی و توسعه خدمات متنوع، بیش از پیش لزوم برنامه ریزی اصولی و سیاست گذاری همه جانبه را جهت امکان رقابت و ادامه حیات برای سازمانها فراهم نموده است. لیکن ضامن اجرایی این سیاست ها هرچند که هوشمندانه تدوین شود، ارزیابی دقیق و مداوم و بازبینی و بهبود روش هاست. نحوه عملکرد و کارایی شرکت های تحت پوشش یک هلدینگ یکی از موضوعات مهمی است که برای پیشبرد اهداف یک هلدینگ مناسب می باشد. از این رو در تحقیق حاضر که در یک هلدینگ سرمایه گذاری صورت گرفت، از ترکیب دو تکنیک مهم ارزیابی عملکرد یعنی BSC و DEA میزان کارایی شرکت های زیر مجموعه هلدینگ مشخص شدند. به این صورت که ضمن شناسایی معیارهای مهم از دیدگاه BSC با مطالعه تحقیقات و مقالات مربوطه معیارهای متعددی در مرحله اول شناسایی شدند و برای پالایش اولیه معیارها از تکنیک گروه اسمی استفاده شد و در مرحله بعد از میان معیار های منتخب با استفاده از پرسشنامه اهمیت هر یک از آنها از نظر کارشناسان و مدیران کلیدی شرکت های تحت پوشش هلدینگ مشخص شد و در نهایت با توجه به نتایج پرسشنامه معیارهای نهایی به دو دسته خروجی و ورودی جهت استفاده در مدل تحلیل پوششی داده ها برای مشخص شدن میزان کارایی تقسیم شدند. در واقع در این تحقیق از تکنیک BSC برای تعیین شاخص های ارزیابی عملکرد و از DEA برای ارزیابی عملکرد شرکت های تحت پوشش هلدینگ سرمایه گذاری استفاده شد. با توجه به نتایج بدست آمده از مدل ترکیبی BSC و DEA مشاهده شد تنها واحد های D18,D13,D10,D4 کارا هستند و دیگر واحد های تصمیم گیری کارا نمی باشند. در نهایت با توجه به نتایج پژوهش، به مدیران شرکت های ناکارا توصیه شد از شرکت های کارا به عنوان مرجع کارایی جهت افزایش کارایی شرکت خود استفاده کنند.

Keywords:

ارزیابی عملکرد , کارت امتیاز متوازن , کارایی , تحلیل پوششی داده ها , واحدهای سازمانی