مجموعه های مسکونی تجاری به دلیل ترکیب و تجمع یکپارچه تعدادی از بلوک های شهری با کاربری های - مختلط، دارای فضاهای عمومی مشترکی هستند که مورد استفاده همگانی قرار می گیرند، فضاهایی با مالکیت عمومی که شامل قسمت هایی از محیط مصنوع و طبیعی می باشند و عموم مردم به راحتی به آنها دسترسی دارند یا اینکه دسترسی عموم به آنها در ساعاتی از شبانه روز آزاد است. توجه به بحث امنیت و ارایه راهکارهایی جهت رسیدن به این عامل، موجب ارتقای کیفیت محیط و حضور فعال در این مجموعه ها می شود. هدف از تحقیق پیش رو، این است که بتوان با طراحی مناسب فضای کالبدی در مجموعه مسکونی تجاری،
امنیت اجتماعی را در این مکانها ارتقاء بخشید. در تحقیقی به روش - کیفی و جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و با مطالعه تعدادی مقالات معتبر داخلی ، با دیدگاه های مختلف نظریه پردازان در زمینه امنیت در فضای شهری، آشنا شدیم، و فاکتورهایی که در ایجاد امنیت در این فضاها موثر هستند، نگاشته شد. در اینجا به دو مولفه ی کلی ، شاخصه های کالبدی و غیر کالبدی رسیدیم، سپس این شاخصه ها را مورد ارزیابی قرار داده و مفاهیم، اصول و استراتژی های مرتبط با هر یک از آنها، به اختصار مورد اشاره قرار گرفت. نتایج پژوهشی توصیفی – تحلیل روی این شاخصه ها نشان می دهد که می توان مولفه کلی ساختار کالبدی را به عنوان عامل موثر و اساسی ارتقاء امنیت در مجموعه مسکونی تجاری، محسوب کرد و - با تمرکز بر روی این عامل و به دست آوردن راهکارهایی مبتنی بر آن، تا حد زیادی از وقوع جرایم در این فضاها، جلوگیری کرد. در نهایت، نتایج حاکی بر آن است که راهکارهایی چون طراحی مناسب شکل و کالبد فضاها مانند: استفاده از فرم های رویت پذیر، رعایت تناسبات بصری، مبلمان متناسب شهری، پوشش گیاهی مناسب ،تعبیه پیاده راه و سواره راه مناسب، همچنین نگه داری عادی از محیطهای ساخته شده مانند: رعایت پاکیزگی و نظافت ، وجود نمادها و علایم راهنما، خوانایی و نفوذپذیری محیط و .. می تواند در ارتقاء
امنیت اجتماعی در این مجموعه ها تاثیر بسزایی داشته باشد، و هماهنگی و یکپارچگی میان آنها ، ما را به یک دستورالعمل کارآمد، جهت طراحی مجتمع مسکونی تجاری با بیشترین ضریب امنیت، خواهد رساند.