بررسی رابطه عملکرد خانواده بر انگیزش تحصیلی و سبک یادگیری دانش آموزان دوره دوم متوسطه

هدف از تحقیق حاضر تعیین رابطه عملکرد خانواده با سبک های یادگیری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه 150 نفر از دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان فسا بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از ابزار سنجش خانواده (FAD) و پرسشنامه انگیزش تحصیلی و پرسشنامه سبک های یادگیری استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون، تحلیل و فرضیه های تحقیق آزمون شدند. نتیجه نشان داد بین میزان سبک های یادگیری و انگیزش های تحصیلی با عملکرد خانواده رابطه معنا داری وجود دارد.ضریب تعیین نشان می دهد که 71 درصد تغییرات در بی انگیزشی و 14 درصد در همسانی کردن و 53 درصد در درون فکنی و 2 درصد تنظیم بیرونی و 28 درصد در دانستن و 19 درصد در پیشرفت و 3درصد در تجربه محرک و 7 درصد در یادگیری رقابتی و 12 درصد یادگیری مستقل و 68 درصد یادگیری مشارکتی و 17 درصد یادگیری وابسته و 37 درصد یادگیری همیار و 16 درصد یادگیری اجتنابی دانش اموزان دوره دوم متوسطه شهرستان فسا توسط عملکرد خانواده آنان قابل پیش بینی است. نتیجه تحقیق حاضر می تواند اشارات کاربردی برای دست اندرکاران امر آموزش و پرورش و خانواده ها داشته باشد.

Keywords:

عملکرد خانواده , سبک یادگیری , انگیزش تحصیلی , انگیزش بیرونی , انگیزش درونی