اثر تغییر کاربری اراضی مرتعی بر هدر رفت خاک ، مواد آلی و عناصر غذایی در منطقه چشمه علی استان چهار محال و بختیاری
Publish place: 3rd Erosion and Sediment National Conference
Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 3,950
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESNC03_024
تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1384
Abstract:
استفاده نامناسب از منابع طبیعی از جمله خاک سبب تخریب و فرسایش خاک می شود. تغییر در کاربری اراضی مرتعی باعث فرسایش خاک شدیدی در منطقه چشمه علی حوزه آبخیزکارون شمالی شد. در این منطقه با استفاده از باران ساز مصنوعی فرسایش خاک و هدر رفت عناصر غذایی در چهار کاربری اراضی متفاوت بررسی شد و شامل: مرتع با پوشش گیاهی خوب، مرتع با پوشش گیاهی ضعیف، دیمزار و دیمزار رها شده می باشند. نتایج حاصل نشان داد که بیشترین هدر روی خاک در کاربری دیمزار بوده و کمترینمقدار هدر روی درکاربری مرتع با پوشش گیاهی خوب بود. درصد ذرات سیلت ریز و رس در رسوب نسبت به خاک سطحی در هر کاربری بیشتر بوده و در مورد ذرات شن نتیجه عکس است. درصد هدر رفت مواد آلی و نیتروژن و مقدار فسفر قابل دسترس در ساعت اول بارندگی نسبت به ساعت دون بیشتر می باشد. حداکثر هدر رفت ماده آلی، نیتروژن کل و فسفر به ترتیب 43،59 ، 4/83 و 9/35 کیلوگرم در هکتار در کاربری های دیمزار مشاهدده شد.
Keywords:
Authors
مریم یوسفی فرد
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
احمد جلالیان
استاد گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
حسین خادمی
کارشناسی ارشد ، گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان