برآورد نرخ جانشینی فنی بین حامل های انرژی در صنعت ایران (گاز، فرآورده نفتی و برق)

صنعت به عنوان یک بخش کلیدی در اقتصاد هر کشوری دارای جایگاه ویژه ای است. در بخش صنعت معمولا نهاده های نیروی کار، سرمایه و حامل های انرژی مهم ترین و اساسی ترین نهاده ها جهت تولید بشمار می روند. در اقتصاد خرد مطرح است که می توان با محاسبه نرخ نهایی جانشینی فنی بین نهاده ها، به نحوی نهاده ها را جایگزین هم نمود، که سطح تولید ثابت باقی بماند. نرخ نهایی جانشینی فنی از این نظر حایز اهمیت است که گاهی در صنعت به دلایلی امکان استفاده از یک نهاده بسیار مشکل است و یا استفاده از آن هزینه هایی را به صنعت تحمیل می کند که می تواند توانایی رقابت صنعت را کاهش دهد یا حتی ساقط نماید؛ بنابراین استفاده از نهاده جانشین به نحوی که سطح تولید حفظ گردد، ضرورت می یابد. در پژوهش حاضر سعی شد که ضمن مروری بر ادبیات بحث، با استفاده از داده های مربوط به سال 1358 تا 1393، مدل لگاریتمی کاب-داگلاس با روش OLS، برای بخش صنعت ایران تخمین زده شود و با استفاده از مدل فوق، نرخ نهایی جانشینی فنی بین برق و گاز معادل 27/3 و نرخ نهایی جانشینی فنی بین سرمایه و نیروی کار برابر با 6 می باشد. لازم به ذکر است در طول پژوهش این نتیجه حاصل گشت که تولید صنعت ایران، بیشترین حساسیت (کشش) را به نهاده برق نشان می دهد و همین نهاده دارای بیشترین تولید متوسط و تولید نهایی می باشد.

Keywords:

نرخ نهایی جانشینی فنی , حامل های انرژی , صنعت ایران , OLS