کیفیت جبران خسارت در قرارداد بیمه نامه شخص ثالث اصلاحی سال 87

بیمه شخص ثالث به عنوان ویترین شرکت های بیمه به حساب می آید و بیمه گران از آن به عنوان دروازه ای برای فروش سایر محصولات بیمه ای یاد می کنند. بیمه شخص ثالث از رشته های زیانده و از ریسک های نامطلوب و بد بیمه است. آمار سالانه منتشرشده در زمینه فعالیت های شرکت های بیمه دولتی و خصوصی نشانگر ضریب خسارت بالای این رشته بیمه ای است. بر این اساس پژوهش حاضر با عنوان کیفیت جبران خسارت در قرارداد بیمه نامه شخص ثالث اصلاحی سال 78 به بررسی جبران خسارت در قرارداد بیمه نامه شخص ثالث اصلاحی 78 می پردازد. روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که قانونگذار با تغییراتی که در قانون بیمه شخص ثالث مصوب 1878 داده، چگونه از حقوق زیان دیده حمایت نموده است و با تبیین زیاندیده در این قانون و همچنین افزایش پرداخت خسارت به زیان دیده بر اساس دیه کامل گام های مثبتی در راستای احیای حقوق زیان دیده برداشته است؛ اما عمده چالش این قانون تعهدات صندوق تامین خسارتهای بدنی بوده که شامل کلیه اشخاص ثالث اعم از اتباع ایرانی و غیر ایرانی می باشد، بدون اینکه قانونگذار تصریح نماید پرداخت خسارت به اشخاص ثالث اتباع غیر ایرانی منوط به این است که در کشور متبوع آن فرد نیز این خدمات به اتباع ایرانی داده شود.

Keywords:

جبران خسارت , بیمه شخص ثالث , قانون بیمه اصلاحی