رابطه سبک تفکر با کاربست شیوه های آموزش مدرسه محوری در مدارس متوسطه دوره ×دوم شهرستان قلعه گنج

پژوهش حاضر به منظور رابطه سبک تفکر با کاربست شیوه های آموزش مدرسه محوری در مدارس متوسطه دوره دوم شهرستان قلعه گنج انجام پذیرفت. برای تعیین رابطه بین متغیرها از روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس متوسطه دوره دوم شهر قلعه گنج به تعداد 116 نفر است و با توجه به حجم کم جامعه آماری نیاز به نمونه گیری نبود و از روش تمام شماری استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش سه پرسشنامه استاندارد سبک های تفکر و گرایش به آموزش مدرسه محوری است که پایایی آنها به روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0/79 و 0/82 محاسبه شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین سبک های تفکر با کاربست شیوه های آموزش مدرسه محوری مدیران رابطه معناداری بدست آمد، همچنین ملاحظه گردید که بین ابعاد سبک های تفکر با آموزش مدرسه محوری به جز بعد(سبک قضاوتگر) که ارتباطی بدست نیامد؛ ارتباط مثبت و و معنادار وجود داشت.

Keywords:

سبک تفکر , سبک قضاوتگر , سبک قانون گذار , سبک اجرایی , سبک درون نگر , آموزش مدرسه محوری