بررسی استرداد مجرمین به عنوان جاسوس در حقوق بین الملل

استرداد مجرمین فرایندی است که مستلزم تعاون قضایی بین المللی بوده و اجرای موفق آن می تواند. ضامن عدالت قضایی و جلوگیری از بی کیفری و فرار مجرمان و متهمان احتمالی به کشورهای دور از محل وقوع جرم گردد. دولت ها و ملت ها هریک به نوعی دست به جاسوسی زده اند تا از مصالح خود دفاع کنند و برای دستیابی به اطلاعات سری تلاش می نمایند. در دو قرن اخیر در سطح جهانی بسیاری از کشورها در حوزه استرداد مجرمین قوانین داخلی مبسوطی وضع کرده و به بسیاری از قراردادها و کنوانسیون های بین المللی در این عرصه پیوسته اند. در ایران در سال 1339 مقنن قانون جامع و مدرنی در حوزه استرداد مجرمان وضع کرده و بسیاری از احکام بین المللی در این حوزه را مورد استناد و رعایت قرار داده است. بنابراین، طی مقاله فرا رو مترصد این هستیم که نگرشی تحلیل مدار بر قانون و کنوانسیون های جهانی داشته و حقوق بین الملل را در حوزه استرداد مجرمان روشن نماییم و همچنین تاثیر مواد کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و رویه دیوان اروپایی حقوق بشر بر روند اخراج و استرداد مجرمین مورد بررسی قرار دهیم.

Keywords:

استرداد مجرمین , قانون استرداد , حقوق بین الملل کنوانسیون های اروپایی حقوق بشر