مروری بر تاثیر الگوریتم های تکاملی در کاهش مصرف انرژی شبکه های حسگر بی سیم

پیشرفتهای اخیر در تکنولوژی سیستم های میکروالکترومکانیکی ( (MEMS، ارتباطات بیسیم و الکترونیک دیجیتال، توسعه ی گره های حسگر کم هزینه، کم مصرف و چندمنظوره که کوچک بوده و قادر به برقراری ارتباط در مسافتهای کوتاه هستند، را افزایش داده است. ماهیت توزیع شده و توپولوژی پویای شبکه های حسگر بیسیم ( (WSN، محدودیتهایی را ایجاد کرده که میب ایست در طراحی پروتکلهای مسیریابی در WSN در نظر گرفته شوند. در میان این پروتکلها، با توجه به اینکه نحوه توزیع و مصرف انرژی دراین شبکه ها بسیار حایز اهمیت بوده و بیشترین انرژی هنگام ارسال اطلاعات توسط گره ها مصرف میشود، پروتکل های سلسله مراتبی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. خوشه بندی گره های حسگر یک روش موثر برای کاهش مصرف انرژی و در نتیجه افزایش طول عمر شبکه های حسگر بیسیم است. انتخاب سرخوشه مناسب تاثیر بسزایی در عملکرد یک الگوریتم مبتنی بر خوشه بندی دارد. توازن بار در سرخوشه ها، خوشه بندی یک شبکه برای به حداقل رساندن همه ی فاصله ها و به حداقل رساندن تعداد سرخوشه ها یک مسیله NP-HARD است که برای حل آن میتوان از الگوریتم های تکاملی استفاده کرد. در این مقاله ویژگیها و محدودیتهای WSNو تعدادی از الگوریتم های خوشه بندی مبتنی بر الگوریتمهای تکاملی بررسی میشوند.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سیم , مسیریابی , الگوریتم های تکاملی , طول عمر شبکه , محدودیت انرژی