مهندسی مجدد در سازمان های دولتی و روش مناسب مهندسی مجدد در ایران

دانش موجود ما در حوزه مهندسی مجدد فرایند کسب و کار((BPR=BUSINESS PROCESS REENGINEERING عموماحاصل تجربیات اجرای پروژه های مهندسی مجدد در بنگاه های خصوصی است. در این مقاله تلاش میشود که ابتدا با توجه به تفاوتهای ماهوی بخش دولتی و خصوصی بفهمیم که نحوه اجرا و اثربخشی یک پروژه مهندسی مجدد چه ویژگیهای شاخصی در بخش دولتی میتواند داشته باشد. سپس مطالعه موردی اجرای مهندسی مجدد در یک سازمان دولتی در کشور سنگاپور ارایه میشود که نشان میدهد با وجود دشواری ها و موانع ذکرشده چگونه میتوان به یک تجربه موفق و موثر مهندسی مجدد در سازمانهای دولتی دست یافت. یکی از ویژگی های دنیای جدید کسب و کار افزایش سطوح رقابت است. سازمانهایی که خواهان افزایش سهم بازار خود و یا اصولا بقا در چنین فضایی هستند باید خود را با تغییر شرایط محیط وفق دهند. از این رو تغییرات زیادی در روشهای کسب و کار در حال شکل گیری است . از آنجا که نظریه مهندسی مجدد ، نظریه نسبتا جدیدی برای بهبود کسب وکار است ، روشها و رویکردهای آن همچنان در حال توسعه اند و از آنجا که کاربرد مفاهیم مهندسی مجدد میتواند شکل های مختلفی به خود بگیرد، روشهای آن نیز از یکدیگر متمایزند ، زیرا تاکید بر روی برخی فاکتورها در یک پروژه مهندسی مجدد تا پروژه دیگر فرق خواهد داشت در این مقاله سعی میشود تا با بررسی انواع روش های پیاده سازی مهندسی مجدد متناسب با فضای فرهنگی و نگرش موجود در سازمانهای ایرانی و خارجی بهترین روش معرفی شود.

Keywords:

مهندسی مجدد , متدولوژیهای مهندسی مجدد , مهندسی مجدد در ارگانهای دولتی و خصوصی , روشهای پیاده سازی مهندسی مجدد