رابطه بین فرهنگ سازمانی و اثربخشی سازمانی (مطالعه موردی: ادارات ورزش و جوانان شمال کشور)

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه فرهنگ سازمانی با الگوهای اثربخشی سازمانی ادارات ورزش و جوانان استان های شمالی کشور بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارمندان شاغل در ادارات ورزش و جوانان استان-های گلستان، مازندران و گیلان بودند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد، ولی در مجموع تعداد 111 نفر در این مطالعه شرکت کردند. از پرسشنامه های اثربخشی سازمانی عیدی و همکاران (1391) و فرهنگ سازمانی کامرون (1999) استفاده شد. ضمنا 12 نفر ازاساتیدصاحبنظرروایی صوری و محتوایی آن را تایید کردند و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (0/92 =α). از آزمون های اسمیرنوف کالموگراف، رگرسیون خطی همزمان و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری p≤0/05 برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمامی ابعاد فرهنگ سازمانی رابطه مثبت و معنی داری با الگوهای اثربخشی سازمانی ادارات ورزش و جوانان استان های شمالی کشور دارد. اما این همبستگی دلیلی برای پیش بینی نبود. برای برآورد الگوهای اثربخشی سازمانی با استفاده از آزمون رگرسیون خطی همزمان مشخص شد که ابعاد پیوستگی سازمانی، تاکیدات راهبردی و معیارهای موفقیت بهترین پیش بینی کننده های الگوهای اثربخشی سازمانی در ادارات ورزش و جوانان استان های شمالی کشور بودند. علاوه بر این ابعاد فرهنگ سازمانی، عامل های مدیریت کارکنان (B= .21) و ویژگی های بارز (B= .17) نیز ابعادی بودند که به ترتیب الگوهای سیستم باز و فرایندهای درونی را پیش بینی کردند. با استناد به یافته های پژوهش می توان استنتاج کرد که عامل اصلی در اثربخشی سازمانی، پیوستگی و تعامل میان بخش های مختلف سازمان و ادارات ورزشی هستند. این نوع سازمان ها، مدل های ارگانیک را می طلبد و به مدیران پیشنهاد می شود که علاوه بر حفظ توازن الگوهای چهارگانه اثربخشی سازمانی در سازمان های ورزشی بتوانند فرهنگ سازمانی را به طور کلی و ابعاد رقابتی و تاکید بر اهداف بلندمدت را به طور ویژه در طراحی ساختار سازمان های خود ایجاد نمایند.

Keywords:

فرهنگ , اثربخشی , ورزش و جوانان , پیوستگی , تاکیدات راهبردی , کارکنان