بررسی رابطه احساس تنهایی با گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی بر اساس احساس تنهایی در دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و آزمودنی های آن را 200دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز تشکیل می دادند. انتخاب گروه نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد.ابزارهای گردآوری داده ها شامل مقیاس های احساس تنهایی (UCLA)، و گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی بودند. برای تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از همبستگی ساده، از رگرسیون چند متغیری استفاده شد. ضرایب همبستگی ساده بیناحساس تنهایی با گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی r=0/25 بدست آمد که همگی در سطح 0/01 معنا دارند و همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که احساس تنهایی، دارای یک ارتباط مثبت و معنادار با گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی می باشند.

Keywords:

گرایش به شبکه های اجتماعی مجازی , احساس تنهایی