کنترل دسترسی توسعه یافته در پاسپورت الکترونیکی با هدف غلبه بر منابع محاسباتی محدود

در این پروژه کنترل دسترسی توسعه یافته در پاسپورت الکترونیکی با هدف غلبه بر منابع محاسباتی محدود مورد بررسی قرار گرفت. امروزه متخصصین به دنبال راه هایی مطمین تر در تشخیص هویت و تصدیق اصالت هستند. یکی از موفق ترین این راه ها استفاده از علم بیومتریک است. در این پروژه برای کاهش حجم محاسبات، روش توان رسانی سریع نیز به روش دیفی- هلمن اضافه شده است، همچنین به منظور افزایش امنیت پروتکل پیشنهادی تحقیق و کاهش درصد موفقیت حملاتی همچون حمله مرد میانی برای سرقت اطلاعات، از اثرانگشت برای استخراج برخی از پارامترهای مورد نیاز روش دیفی- هلمن (پارامترهای q و g) بهره گرفته شده است. بدین منظور سه سناریوی مختلف مطرح گردید. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان داد که روش پیشنهادی تحقیق نسبت به روش دیفی- هلمن کلاسیک بار محاسباتی و در نتیجه زمان اجرا را به مراتب کاهش می دهد. همچنین نشان داد که سناریوی اول نسبت به دو سناریوی دیگر هم از نظر زمان اجرا و هم از نظر بار محاسباتی بهتر عمل می کند.

Keywords:

تشخیص هویت , بیومتریک , اثرانگشت , روش دیفی- هلمن , توان رسانی سریع , کنترل دسترسی توسعه یافته