تعیین مکان و ظرفیت بهینه نیروگاه خورشیدی در سیستم توزیع با هدف بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش تلفات با در نظرگرفتن درصد هارمونیک

نظر به گسترش روزافزون شبکه های برق سراسری، افزایش مصرف مشترکین و بارهای غیرخطی، با افت شدید ولتاژ،افزایش تلفات و تولید هارمونیک های مخرب مواجه هستیم که افزایش هزینه ها و کاهش شدید سطح کیفیت توان الکتریکیرا در پی داشته است. یکی از راهکارهای مناسب برای کاهش تلفات و بهبود ولتاژ در شبکه استفاده از منابع تولید پراکندهمی باشد. به منظور تولید ارزان انرژی و کاهش آلاینده ها، استفاده از منابع خورشیدی توصیه می شود. اما یکی از معایبآن، افزایش هارمونیک ها در شبکه است. در این مقاله، اهداف اصلی موردنظر، بهبود پایداری استاتیکی ولتاژ و تلفات شبکهمی باشد که با استفاده از مکان و ظرفیت بهینه منابع انرژی در نظر گرفته می شود. برای حل این مساله بهینه سازی ، ازالگوریتم تجمع ذرات (PSO) استفاده شده است. محدودیت هایی برای مسیله وجود داشته که شامل: قیود ولتاژ، توان تولیدی منابع انرژی، قید درصد هارمونیک مجاز و کنترل توان عبوری از خطوط رعایت شده است. برای بررسی کاراییروش پیشنهادی، شبکه 33 باس استاندارد IEEE به عنوان شبکه نمونه مطالعاتی انتخاب و شبیه سازی لازم با استفاده از نرم افزارهای MATLAB و DIGSILENT صورت پذیرفته است. نتایج شبیه سازی، کارآمد بودن روش پیشنهادی با اهداف و قیود تعریف شده را اثبات کرده است.

Keywords:

تلفات , هارمونیک , پروفیل ولتاژ , تجدید آرایش , منابع تولید پراکنده