ارزیابی تاثیر عمق آبشستگی بر رفتار لرزه ای پل های بتنی احداث شده بر روی فنداسیون های عمیق

یکی از مسایل مهم در مهندسی هیدرولیک، بررسی آبشستگی موضعی اطراف پایه پل است. آبشستگی یکی از پدیده های رایج میباشد که موجب کاهش سطح اتکا جانبی فونداسیون پل ها در بستر رودخانه ها شده و هر ساله در سیلاب های فصلی منجر به خسارات عمده ای بر پل های کشور میگردد. با این حال تاثیر آبشستگی به طور معمول در ارزیابی پاسخ پل ها تحت بار های لرزهای نادیده گرفته می شود. در این تحقیق تاثیر آبشستگی بر روی رفتار دینامیکی پلهای بتنی با فنداسیون های عمیق مطالعه شده است. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، پلهای باکسی بتنی با دهانه کوتاه بیشترین حساسیت و پلهای عرشه بتنی با تیرهای ساده به دلیل مفصلی بودن روسازه، کمترین آسیب پذیری لرزه ای را در برابر پدیده آبشستگی از خود نشان دادند. همچنین مشاهده گردید عمده افزایش احتمال خرابی با افزایش عمق آبشستگی، در عمق های نخست رخ می دهد و با افزایش عمق نرخ افزایش آسیب پذیری کاهش می یابد.

Keywords:

آبشستگی , پل های بتنی , منحنی شکنندگی , تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی