بررسی تغییرات کیفی آبهای سطحی و زیر زمینی استان زنجان

آبها در مناطق خشک و نیمه خشک دارای مقدار زیادی املاح محلول هستند که مقدار جزئی آن نیازهای گیاهان را تامین نموده و مابقی در خاک انباشته می گردند. در صورتیکه تدبیری در این باره اندیشیده نشود با گذشته زمان باعث شور شدن اراضی گردیده و آنها را از حیز انتفاع خارج می سازد. بنابراین بررسی وضعیت آبهای سطحی و زیرزمینی از نظر شضوری و قلیائیت و میزان عناصر سمی جهت جلوگیری از خسارتی که به کشاورزی و محیط زیست وارد میشود بایستیی مورد توجه قرار گیرد که در اینراستا این تحقیق انجام گرفته است. برای این منظور بر اساس تعداد شهرستانهای استان وسطح حوزه های آبریز تعداد 108 نمونه از آبهای سطحی و زیرزمینی بصورت تصادفی نمونه آب تهیه و با استفاده از روشهای متداول در موسسه تحقیقات خاک و آب کشور تجزیه گردیده و خصوصیات مختلف آن تعیین و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان دادکه مشکل عمده آبهای سطحی استان مشکل شوری بوده بوطریکه اکثر این آبها در کلاس سه و بالاتر قرار دارند که برای مصارف کشاورزی و شرب مسئله ساز هستند و از نظر عناصر بود و نیترات در محدوده آبهای بدون محدودیت تا محدودیت کم طبقه بندی می شوند. همچنین 44 درصد نمونه آبهای زیر زمینی مناسب برای کشاورزی و شرب بوده و 48 درصد دارای کیفیت متوسط و تنها 8 درصد در کلاسهای نامناسب قرار دارند که برای کشاورزی و شرب نامناسب می باشند و کلیه نمونه آبهای زیر زمینی نیز از نظر میزان بر و نیترات بدون محدودیت تا محدودیت کم ارزیابی می شوند.

Keywords:

آب سطحی , آب زیر زمینی , کیفیت آب , استان زنجان