بررسی رویکرد علوم شناختی در مطالعه دین

علوم شناختی رویکردی است که با نگاهی میان رشته ای، مجموع های از روش های مطالعاتی را در مطالعه ساختار و قوای شناختی آدمیان به کار می گیرد و به بررسی روندتغییرات و تکامل های آن در تاریخ و نیز در طول حیات هر فرد می پردازد. قابلیت هایی که این علوم می توانند به دین پژوهی معاصر بیافزایند، میتواند گسترده و قابل توجه باشد.به طور خلاصه میتوان گفت مطالعه ساختارهای شناختی ای که با توجه به دستآوردهای علوم شناختی برای بازنمایی و کسب مفاهیم دینی لازم بوده است و نیز اعمال و آیین هاییکه این ساختارهای شناختی را در مجموعه شناختی انسانها نهادینه کرده اند، موضوع اصلی در رویکرد علوم شناختی به مطالعه دین است. در این مقاله، پس از معرفی علومشناختی در کلیت خود، به پی شفرض های فلسفی همخوان با آن پرداخته شده و تلاش گردیده تا با بررسی زیرحوزه هایی که علوم شناختی در مطالعه دین به کار می گیرند،چشم اندازی عمومی از این رویکرد به دست داده شود. این بررسی، بسته به سهم هر یک از زیرحوزه های مربوط و نیز شدت بداعت آنها صورت گرفته است. میتوان گفت کهانسان شناسی شناختی دین و روانشناسی شناختی دین در این علوم، به ترتیب سهم اول و دوم را در تحقیقات انجام شده داشته اند و نسبت به رویکردهای دیگر این علوم، مثلعلوم اعصاب شناختی دین، نقش سازنده تری ایفا کرده اند.

Keywords:

علوم شناختی , انسان شناسی شناختی دین , روان شناسی شناختی دین , فلسفه علوم شناختی