تبیین مبانی فلسفی مطالعات پویایی شناسی سیستم با استفاده از رویکرد استقرایی:طبقه بندی پارادایمی از مدل های مطالعات پویایی شناسی سیستم

روش شناسی پویایی شناسی سیستم با ادعای شناخت ساختار اصلی تعیین کننده رفتارهای اجتماعی، اقتصادی و فنی، پژوهشگران حوزه های مختلفی را به سوی خود جلب کرده است. بی تردید، مبانی فلسفی و نظری پویایی شناسی سیستم یا همان پیش فرض های آن، در نحوه اجرای فرایند مدل سازی برای تبیین و سناریوسازی مسایل مختلف، نقش مهمی ایفا خواهد کرد. به گونه ای که ممکن است فرایند مدل سازی و خروجی آن با مبانی مختلف، تغییر کند و با انتظارات مدل ساز از این روش شناسی، در تناقض افتد. و با توجه به اینکه مبانی نظری پویایی های سیستم، از ابتدا، به خوبی تبیین نشده در این مقاله بر آنیم پس از مروری گذرا بر نظرات مطروح و بیان علت پراکندگی آنها، به تبیینی جامع از مبانی فلسفی پویایی های سیستم برسیم بدین منظور در رویکردی استقرایی (جزء به کل)، به بررسی مبانی فلسفی مدل هایی که تاکنون با این روش طراحی شده است پرداختیم. خروجی استفاده از این رویکرد، طبقه بندی مدل های پویایی شناسی سیستم بر اساس مبانی فلسفی حاکم بر آنها بود. بر اساس این طبقه بندی می توان ادعا کرد که رویکردهای متعددی به عنوان مبانی فلسفی مطالعات پویایی شناسی سیستم وجود دارد و پیشنهاد نویسندگان برای این عنوان، کثرت گرایی تلفیقی است که بنا بر نوع مسیله مورد نظر، پارادایم خاصی در فرایند مدل سازی حاکم خواهد بود.

Keywords:

مطالعات پویایی شناسی سیستم , مبانی فلسفی , پارادایم های علوم اجتماعی , کثرت گرایی تلفیقی