مشروعیت بیع سلف محصولات کشاورزی و بررسی جریان خیارات در آن

صنعت کشاورزی به عنوان یک منبع مستقیم برای تامین نیاز غذایی و توسعه اقتصادی یک جامعه محسوب می شود که در این میان نقش کشاورزان به عنوان سکان داران تامین این نیاز اساسی انکارناپذیر است. کشاورزان در امر تولید و عرصه محصولات همواره با چالش هایی روبرو هستند که از جمله آنها تامین نقدینگی در دوره کشت است. جهت حل این مشکل کشاورزان غالبا به پیش فروش محصولات مبادرت می ورزند، لکن در این فرض معامه آنان با ابهاماتی مانند عدم ثبت و ضبط کمیت و کیفیت محصول قبل از برداشت همراه است که در موارد مشابه، شارع به منظور جبران زیان وارده، به وضع خیار برای متعاقدین می پردازد. در نوشتار حاضر با هدف بررسی وضعیت خیارات حقوقی در فروش محصولات کشاورزی در قالب بیع سلف، به این نتیجه می رسیم که اولا محصولات کشاورزی از باب مثلی بودن به گونه ای هستند که قابلیت فروش در قالب بیع سلف را دارند و ثانیا خیارات در بیع سلف محصولات کشاورزی با شرایط خاص محقق می شوند هر چند برخی ازخیارات مانند خیار تاخیر ثمن به دلایلی قابل اعمال در بیع سلفی محصولات کشاورزی نیستند و برخی دیگر نیز بدون شرط مضاف د بیع مذکور جاری جریان می یابند. شیوه پزوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای انجام شده است.

Keywords:

خیارات , بیع سلف , محصولات کشاورزی