اصل قابلیت استناد قرارداد در فقه امامیه، حقوق ایران و حقوق فرانسه

اصل قابلیت استناد قرارداد به عنوان اصلی مستقل از اصل اثر نسبی قرارداد می باشد. این اصل بیان گر بازتاب و انعکاس قرارداد در اجتماع است، آثاری که به آثار غیرمستقیم یا قهری تعبیر می شود. قابلیت استناد قرارداد از قرن 19 میلادی به وسیله دیوان کشور فرانسه وارد حقوق فرانسه گردید. در فقه امامیه قابلیت استناد در بعضی از ابواب فقه با عناوین دیگری از جمله آثار وضعی قرارداد مورد توجه فقها قرار گرفته است. قابلیت استناد قرارداد دارای دو قلمرو شخصی و موضوعی است.

اصل قابلیت استناد قرارداد در فقه امامیه، حقوق ایران و حقوق فرانسه Keywords:

قابلیت استناد قرارداد , اثر قرارداد , آثار وضعی قرارداد , فقه امامیه , حقوق فرانسه

اصل قابلیت استناد قرارداد در فقه امامیه، حقوق ایران و حقوق فرانسه authors

محمدحسن اسدی

استادیار دانشگاه بوعلی سینا، همدان

Certificate
I'm the author of the paper

Export:

Link to this Paper:

https://civilica.com/doc/835459

Document National Code:

JR_ILRJ-8-1_005

Index date: 9 March 2019

How to cite:

If you want to refer to this Paper in your research work, you can simply use the following phrase in the references section:

اسدی، محمدحسن،1386،اصل قابلیت استناد قرارداد در فقه امامیه، حقوق ایران و حقوق فرانسه،https://civilica.com/doc/835459

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این Paper اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (1386، اسدی، محمدحسن؛ )
برای بار دوم به بعد: (1386، اسدی؛ )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.

Scientometrics

The specifications of the publisher center of this Paper are as follows:

Ranking of Bu-Ali Sina University

Type of center: دانشگاه دولتی

Paper count: 16,064

In the scientometrics section of CIVILICA, you can see the scientific ranking of the Iranian academic and research centers based on the statistics of indexed articles.