تاثیر تغذیه بر کج روی و رفتار مجرمانه با نگاهی به آموزه های دین اسلام

تغذیه، علاوه بر تامین سلامت جسمانی، نقش بسیار مهمی در پیشگیری و مدیریتبسیاری از اختلالات رفتاری، یادگیری و روانی ایفاء می نماید که بر شرایط رشدمدار زندگی کودکان و نوجوانان، رفتار آنان در مدرسه، فرآیند مراحل مختلفتحصیل، و رفتار و روحیه بزر گسالان، در ابعاد گوناگون زندگ یشان، از خانه تامحل کار و جامعه اثر م یگذارد. از جمله مهمترین وجوه اختلالات رفتار انسانی نیزرفتارهای ضد اجتماعی، انحراف و بز هکاری هستند. ارتباط تنگاتنگ تغذیه و عاداتغذایی با جنب ههای مختلف حالات روانی و رفتار انسان، توجه به کیفیت تغذیه، رابه عنوان یکی از مهمترین رویکردهای مبارزه با رفتارهای ضد اجتماعی و جرممطرح نموده است. مداخلات تغذی ها ی در مورد افراد مستعد خشونت و بز هکاری،به ویژه کودکان، از جمله موثرترین راهکارهای این رویکرد، در راستای پیشگیری ازبز هکاری و کاهش نرخ آن، به شمار می آید. عدم موفقیت رویکردهای پیشگیرانهسنتی، در کنار تغییرات چشمگیر عادات غذایی جوامع مختلف، در چند دهه گذشتهو گرایش فزآینده به غذاهای محرک و مضر، نشان دهنده ضرورت و فوریت بهکارگیری این مداخلات است. نوشتار حاضر، رابطه تغذیه با رفتار انسان را، به ویژهکج روی و بز هکاری و چگونگی استفاده از مداخلات تغذیه ای، با استفاده از نتایجحاصل از پژوهش های به عمل آمده و آموزه های اسلام در این زمینه بررسی می کند ودر نهایت مشخص می نماید که توجه به تغذیه افراد به عنوان عاملی موثر در ارتکابجرم و پیشگیری از آن از نگاه جرم شناسی خرد و کلان امری ضروری است که بایددر مورد آن برنامه ریزی و تقنین صورت پذیرد.

Keywords:

تغذیه , کج روی و بز هکاری , مداخلات تغذیه ای , پیشگیری از جرم